สาลิตตกชาดก: คนมีศิลปะ
ในสมัยหนึ่ง
พระพุทธเจ้า ประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี
ทรงปรารภภิกษุผู้ฆ่าหงส์รูปหนึ่ง ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธกว่า...
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
พระโพธิสัตว์เกิดเป็นอำมาตย์ในเมืองพาราณสี
มีพราหมณ์ปุโรหิตผู้พูดมากคนหนึ่งประจำราชสำนัก
ถ้าเขาได้พูดแล้วคนอื่นจะไม่มีโอกาสได้พูดเลย
สร้างความรำคาญให้แก่ผู้คนเป็นอย่างมากแม้กระทั่งพระราชา
พระองค์จึงคิดหาวิธีสกัดคำพูดของปุโรหิตนั้น
วันหนึ่ง
พระองค์เสด็จไปพระอุทยานด้วยพระราชรถ ถึงต้นไทรทอดพระเห็นพวกเด็กกลุ่มหนึ่งกำลังยืนมุงดูชายง่อยเปลี้ยผู้หนึ่ง
ดีดก้อนขวดซัดใส่ใบไม้เจาะรูเป็นรูปสัตว์ต่าง
ๆ อยู่ จึงเสด็จเข้าไปทอดพระเนตรดู ทรงคิดได้วิธีสกัดคำพูดของปุโรหิต
รับสั่งให้ชายง่อยเปลี้ยเข้าเฝ้า แล้วตรัสถามว่า
"
ในราชสำนักของเรา มีคนพูดมากอยู่คนหนึ่ง เจ้า
สามารถทำให้เขาหยุดพูดได้ไหม ? "
เขากราบทูลว่า
"
ถ้าได้ขี้แพะถังหนึ่ง อาจทำให้เขาหยุดพูดได้
พระเจ้าค่ะ "
จึงรับสั่งให้นำชายง่อยเปลี้ยเข้าวังด้วย
ให้เขานั่งภายในม่านเจาะรูตรงข้ามกับที่นั่งของพราหมณ์ อ่านเพิ่มเติม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น